Türkçe nin Günden Güne Değişimi

[Osman]

Yıl: 1965
Karşıma âniden çıkınca ziyâdesiyle şaşakaldım.. Nasıl bir edâ takınacağıma hükum veremedim. Âdeta vecde geldim. Buna mükâbil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum. Yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir tebessüm vardı. Üstümü başımı toparladım. Kendinden emin bir şekilde ''Akşam-ı şerifleriniz hayrolsun.'' dedim.

Yıl: 1975
Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım.. Ne yapacağıma karar veremedim. Heyecandan ayaklarım titredi. Ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum. Yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı. Üstüme çeki düzen verdim. Kendinden emin bir sesle ''İyi akşamlar.'' dedim..

Yıl:1985
Karşıma âniden çıkınca fevkalâde şaşırdım.. Nitekim ne yapacağıma hükum veremedim. Heyecandan ayaklarım titredi. Amma ve lâkin kısa bir süre sonra kendime gelir gibi oldum. Nitekim yüzünde beni rahatlatan bir tebessüm vardı. Üstüme çeki düzen verdim. Kendinden emin bir sesle ''Hayırlı akşamlar.'' dedim..

Yıl:1995
Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım.. Fenâ hâlde kal geldi yâni.. Ama bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim.. Manitayı tavlamak için doğruldum. Artistik bir sesle ''Selâm'' dedim..

Yıl:2006
Abi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yâni.. Oğlum bu iş bizi kasar dedim. Fena çökeriz dedim. Enjoy durumları yâni. Ama concon muyum ki ben? Baktım ki o da bana kesik, sarıl oğlum dedim. Bu manita senin. ''Hav ar yu yavrum?''

Yıl:2026
Ven ay vaz şi hör, ben çok yâni öyle işte birden.. Off, ay dont nov abi yaa.. Ama o da bana öyle baktı. İs so aşık len bu manita.. ''Hay beybi..''